Here’s something for the weekend #65

Sumer is Icumen In! Het is niet bekend wie dit lied schreef, wel dat het zo rond het midden van de dertiende eeuw moet zijn geweest. De tekst is in het Middelengels en je herkent er nog heel wat woorden in. Het lied is bedoeld als een rondzang en dat is gewoon heel leuk om te doen. Op heel veel scholen gebeurt het nog steeds. Vandaar dat het ook buiten kringen van mediëvisten zo bekend is. Van Mike Oldfield tot de The Futureheads, er blijven voortdurend nieuwe uitvoeringen van verschijnen.

Oorspronkelijk was het waarschijnlijk een meilied, de ‘sumer’ werd in mei verwelkomd. De strikte scheiding tussen wat je lente en zomer noemt, dateert van latere datum. Dat wij het nu als zomerlied zingen, kan best. Zeker als je kijkt naar de afgelopen lente die zich als een late winter gedroeg.

Helaas bij deze uitvoering geen bronvermelding. Zou het The Hilliard Ensemble zijn?

Middelengels:

Sumer is icumen in,
Lhude sing cuccu!
Groweþ sed and bloweþ med
And springþ þe wde nu,
Sing cuccu!
Awe bleteþ after lomb,
Lhouþ after calue cu.
Bulluc sterteþ, bucke uerteþ,
Murie sing cuccu!
Cuccu, cuccu, wel singes þu cuccu;
Ne swik þu nauer nu.
Sing cuccu nu. Sing cuccu.
Sing cuccu. Sing cuccu nu!

Modern Engels:

Summer has come in,
Loudly sing, Cuckoo!
The seed grows and the meadow
blooms
And the wood springs anew,
Sing, Cuckoo!
The ewe bleats after the lamb
The cow lows after the calf.
The bullock stirs, the stag farts,
Merrily sing, Cuckoo!
Cuckoo, cuckoo, well you sing,
cuckoo;
Don’t ever you stop now,
Sing cuckoo now. Sing, Cuckoo.
Sing Cuckoo. Sing cuckoo now!

Er is lange tijd gepraat over de vertaling van ‘bucke uerteb’. Het is ‘the stag farts’ geworden. Het schijnt dat bokken (van geit en hert) met flatulent gedrag hun mannelijkheid tonen…